VERO RILO SANTIAGO
– E logo, vostede que é máis de branco ou de tinto?- preguntáballe eu sempre
– Ai, cheo, cheo, neniña- contestaba a Señora Isolina.
Sobre
VERO
650 031 784
CACHO ANIMALADA!
CACHO ANIMALADA! é unha sesión de narración oral e música para público infantil e as súas familias.
A narradora Vero Rilo acompáñase desta vez da guitarra, da voz (e outros trebellos) do multifacético Luis Iglesias.
Aventúranse xuntas nun camiño diverso, transitado por contos da nosa tradición oral, versións libres e revisitadas dos Contos de Fadas de Ángela Carter, contos de autor/a que xa son clásicos da
literatura e álbum ilustrado infantil…
Todo o repertorio vai da man da música, da alegría, dos animais e, por que non?, de certas animalas…
Son tempos de soltar as melenas e contar, cantar, bailar e correr coas feras que levamos dentro
Raposos, merlas, toupas, nenas, nenos… corredes con nós?
DERRIBA DA LÚA
Antes do principio do todo había a nada.
Despois chegou o vento que moveu a nada.
Co movemento saltaron tres chispas:
A primeira apagouse e naceu a Lúa
A segunda quedou acesa e naceu o Sol
A terceira comezou a xirar e naceu a Terra
Na terra hai un carballoNo carballo hai un
niñoNo niño hai unha merla que choca tres
ovos…
Derriba da lúa é un espectáculo-
obradoiro de narración oral e música para familias con crianzas de 0 a 3
anos, da man da narradora e educadora
Vero Rilo (Daboapipa, Apatacón, Pallasos
en Rebeldía…) e a educadora e música
Sonsoles Penadique (Oradaladou, Azul de
Bueu…)
Queremos arrolar, contar, cantar e xogar
xuntas para soñar e medrar libres!
TRALALAREIRA
TRALALAREIRA é un espectáculo de narración oral e música para público adulto.
Nesta ocasión a narradora Vero Rilo acompáñase de Santi Cribeiro (Berrogüeto, Matto Congro, Os
d ́Abaixo…) ao acordeón.
Este espectáculo nace da boca dunha muller, da señora Isolina, Ai neniña, o que se contaba darredor dun lume, que dicía ela.
Esa frase fixo prender a lareira, e que cociñásemos historias de vida, de tradición oral e contos de
autor/a xunto con músicas para cantar acompañadas.
Ela sempre dicía tamén que a vida é curta e logo pasa…
Fixo iso que sacásemos o viño vello e o viño novo e que brindásemos.
Lume, palabra, mulleres e música para contar e cantar con alegría parte da memoria dun pobo.